Motivatie

Mijn zus kreeg in 2007 een zoontje met het Syndroom van Down. Een prachtig mannetje, die meer dan welkom was. Vanaf die tijd ging het bij me kriebelen, al vanaf schooltijd had ik al graag deze kant van zorg en begeleiding op gewild, maar destijds niet die keuze gemaakt.

Ik zag waar mijn zus allemaal tegen aanliep en ik wilde heel graag helpen. Ze liep met begeleiding thuis en op school tegen van alles aan. In Nederland is het helaas niet zo makkelijk om financiën en zorg te organiseren rond een kind, waar het opgroeien niet verloopt zoals verwacht. De doorzetter die ze is, heeft ervoor gezorgd dat ze het nu goed op de rit heeft en de juiste mensen op de juiste plaatsen heeft ingezet zijn om haar zoon de best mogelijke ondersteuning en hulp te geven. Dit om zijn toekomst en ontwikkeling de juiste kansen te kunnen bieden.

Werken met kinderen met een verstandelijke beperking, ze een stapje verder helpen in hun ontwikkeling, werken aan de sociale redzaamheid, zoveel mogelijk op eigen benen leren staan en daarbij gebruik makend van mooie methodes, is iets wat zoveel voldoening geeft. Bijdragen in de ontwikkeling van een kind is het allermooiste werk dat er is.